LEON BATTISTA ALBERTI (των: Ράνιας Καλλιμάνη, Χριστίνας Μανωλάκη, Ζωής Κτενίδου)

LEON BATTISTA ALBERTI. των: ΡΑΝΙΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗ, ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΜΑΝΩΛΑΚΗ, ΖΩΗΣ ΚΤΕΝΙΔΟΥ .  

  Γενικα και προσωπικα : Ο Leon Battista Alberti (14 Φεβρουαρίου, 1404 – 25 Απριλίου , 1472) ήταν ένας ιταλός ανθρωπιστής, συγγραφέας , καλλιτέχνης, αρχιτέκτονας, ποιητής , ιερέας, γλυπτής, φιλόσοφος και κρυπτογράφος . Ήταν ο ορισμός του αναγεννησιακού ανθρώπου . Ήταν όμορφος και δυνατός, αγαπούσε τις σωματικές δοκιμασίες αλλά ήταν συγχρόνως καλός τραγουδιστής και μουσικός, έξοχος ρήτορας και γοητευτικός συζητητής. Οι τρόποι του ήταν ευγενικοί και αδιαφορούσε για το χρήμα, φτάνοντας στο σημείο να μοιράζεται τα εισοδήματά του με τους φίλους του. Ήταν ευαίσθητος με την ομορφιά και Κατά τη γνώμη του ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι ειδικά προσεκτικός με την απεικόνιση της : «το να αποτυπώνει κάνεις την ομορφιά σε ένα πίνακα είναι τόσο ικανοποιητικό όσο και απαραίτητο». Το νόημα της τέχνης είναι σύμφωνα με τον Alberti, τόσο καλά δομημένο που είναι αδύνατο να αφαιρέσεις τίποτα από αυτό ή ακόμα και να προσθέσεις κάτι, χωρίς να επηρεάσεις την ομορφιά της ολοκληρωτικοτητας της. Η ομορφιά ήταν για τον Alberti "η αρμονία όλων των κομματιών σε μεταξύ τους σχέση ". Αρχιτεκτονική: Μέσα από παρατηρήσεις ιστορικών «το να ξεχωρίσει κανείς ένα από τα πεδία που ασχολήθηκε ο leon batiste σαν πιο αντιπροσωπευτικό και ανεξάρτητο από τα αλλά είναι σχεδόν ακατόρθωτο διότι σε όλες τις δουλείες του είχε βαθύ επηρεασμό από διάφορες τέχνες που αλληλοσυμπλήρωναν η μια την άλλη ». Παρ’όλα αυτά Η κυριότερη ενασχόλησή του ήταν η αρχιτεκτονική Alberti δεν απασχολούσε τον εαυτό του με τo πρακτικό κομμάτι του κτιρίου, και πολύ λίγα από τα σημαντικότερα έργα του ολοκληρώθηκαν όμως. • Μια βασική ανησυχία του Alberti ήταν η κοινωνική επίδραση της αρχιτεκτονικής. Αυτό αποδεικνύεται από το σχεδιασμό ενός συνεχούς πάγκου στο Rucellai Palace, για καθίσματα στο επίπεδο του υπόγειου . Ο σχεδιασμός της πρόσοψης του Palazzo Rucellai (1446-1451) επηρέασε σε μεγάλο βαθμό παλάτια που ακλούθησαν. • Η tempio Malatestiano στο Ρίμινι (1447, 1453-1460) [13] είναι η ανοικοδόμηση μιας γοτθικής εκκλησίας. Η πρόσοψη, με τη δυναμική ενέργεια του τις μορφές, έμεινε ατελής.

• Santa Maria Novella Φλωρεντία(1448-1470) η άνω πρόσοψη κατασκευάστηκε υπο τον σχεδιασμό του Alberti. Ήταν ένα ιδιαίτερα δύσκολο έργο . Ο Alberti εισήγαγε κλασικά χαρακτηριστικά, παρά τη γλυπτική. Χρησιμοποίησε δύο μεγάλα κυκλικά μοτίβα, τα οποία επρόκειτο να γίνουν ένα τυποποιημένο χαρακτηριστικό γνώρισμα των προσόψεων Εκκλησίας στη συνέχεια των Αναγεννησιακών, Μπαρόκ και Κλασικών κτιρίων . • Pienza Αυτή η δομή είναι παρόμοια με το Palazzo Rucellai στη Φλωρεντία και άλλα μεταγενεστερα παλάτια. Pienza θεωρείται ένα πρώιμο παράδειγμα της Αναγέννησης αστικού σχεδιασμού. • Ο Ναός Αγίου Ανδρέα Ξεκίνησε το 1471, το έτος πριν τον θάνατο του Alberti και περιλάμβανε το πιο σημαντικό έργο του που ήταν το μοτίβο της θριαμβικής αψίδας, τόσο η πρόσοψη όσο και το εσωτερικό, και επηρεάζουν πολλά έργα που επρόκειτο να ακολουθήσει Συγγραφές : • Νέος έγραψε μια κωμωδία στα Λατινικά, τον Φιλόδοξο, που εξαπάτησε τον Άλδο Μανούτιο, ο οποίος την τύπωσε σαν αυθεντικό λατινικό έργο. Ήταν από τους πρώτους που ασχολήθηκαν με τον σκοτεινό θάλαμο και διατύπωσαν τις αρχές της προοπτικής και επηρέασε τους μεταγενέστερούς του καλλιτέχνες. Και στις δύο Della Pittura και De statua, Alberti τόνισε ότι «όλα τα στάδια της μάθησης πρέπει να αναζητούνται από τη φύση.» Ο απώτερος στόχος του καλλιτέχνη είναι να μιμηθεί τη φύση. • Η De re aedificatoria, ειναι ενα μεγάλο και ακριβό βιβλίο, που δεν ειχε πλήρως δημοσιευθεί μέχρι το 1485. Μέσω του βιβλίου του, Alberti άνοιξε τις θεωρίες για την ιδανικη εικονα της αναγεννησης στη φλωρεντια στους αρχιτέκτονες, μελετητές και άλλους. ( κάλυψε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, από την ιστορία στην πολεοδομία , τη μηχανική και τη φιλοσοφία της ομορφιάς). • Ο Alberti έγραψε τη Libri della famiglia—που πραγματευόταν την παιδεία τον γάμο και την διαχείριση του νοικοκυριού και των—στην τοσκανικη διαλεκτο. Το έργο δεν είχε εκδοθεί μέχρι το 1843. Ο Alberti ηταν παθιασμένος με την ιδέα της τροποποίησης του εκπαιδευτικού συστήματος. • To Momus, που γράφτηκε μεταξύ 1443 και 1450, ήταν μία μισογυνιστικη κωμωδία για το Ολύμπιους θεούς Alberti δανείστηκε πολλούς από τους χαρακτήρες του από τον Λουκιανό, έναν από τους αγαπημένους Έλληνες συγγραφείς του. Το όνομα του ήρωα του, Momus , αναφέρεται στην ελληνική λέξη για επίπληξη ή κριτική. Ζωγραφικη : Μια ειδικότερη αναφορά στα έργα του στον τομέα της Ζωγραφικής. Ο Λέον Μπαττίστα Αλμπέρτι, το 1435 γράφει το βιβλίο του «Περί Ζωγραφικής» στο οποίο παρουσιάζει τις απόψεις του σχετικά με την ορθή ζωγραφική. Θεωρεί πως η ζωγραφική αποτελεί επιστήμη και πως ένας πίνακας μπορεί να θεωρηθεί ορθός αν τηρεί τις παρακάτω προϋποθέσεις οσ’αναφορά την απεικόνιση του ανθρώπινου σώματος : τα διάφορα μέλη θα πρέπει να αντιστοιχούν σε μέγεθος, σε χαρακτήρα, σκοπό και διάφορες άλλες ιδιότητες με την φύση και να τηρούν ορθές γεωμετρικές αποστάσεις αποδίδοντας μια συμμετρία στο εικονιζόμενο σώμα , όπως ακριβώς πιστεύει και ο Λεονάρντο ντα Βίντσι. Σύμφωνα με τον ίδιο :"Εάν σε μια εικόνα το κεφάλι είναι πολύ μεγάλο, το στήθος μικρό, τα χέρια ευρεία, τα πόδια πρησμένα και το σώμα φουσκωμένο, η σύνθεση θα είναι βέβαιο ότι θα είναι άσχημη". «Περί Ζωγραφικής» , Λέον Μπαττίστα Αλμπέρτι Την περίοδο 1456-1470, ανέλαβε την ανακατασκευή της καθεδρικής εκκλησίας ‘‘Santa Maria delle Vigne’’(που μετονομάστηκε σε ‘‘Basilica de Santa Maria Novella’’).Σχεδίασε την νέα είσοδο της εκκλησίας προσθέτοντας μάρμαρα σε 2 χρώματα <πράσινα και άσπρα> και πολλές χρωματιστές παραστάσεις δίνοντας μια, μοντέρνα για την εποχή, εικόνα ,διαφορετική από την αρχικά γοτθική πρόσοψη του ναού. Είναι μια γεωμετρική σύνθεση η οποία αν και είναι διαφορετική από την αρχική εμφάνιση της εκκλησίας, συνυπάρχει αρμονικά με τον υπόλοιπο ναό. Στο αέτωμα υπάρχει το έμβλημα των Δομινικανών ,ο ήλιος.